Vrijheid komt in verschillende vormen. In deze afgelopen gekke maanden komt er voor velen van ons een andere betekenis van vrijheid bij. We kunnen door het Coronavirus nu niet meer alles doen. We kunnen niet meer werken zoals we het gewend zijn, niet meer met iedereen afspreken, we moeten afstand houden en over elke handeling goed nadenken.
Pokerface
Ik merk het ook, zowel persoonlijk als in mijn werk. Wie mij kent weet: ik ben een lichamelijk persoon. Ik hou van knuffels en geef ze regelmatig gevraagd en ongevraagd. Ik communiceer met mijn lijf en je ziet altijd aan mijn gezicht en lichaam in welke stemming ik verkeer. Ik heb niet echt een pokerface. Maar nu is knuffelen beperkt en ik ben blij dat ik mijn liefje heb die nu voor alle andere vrienden, familie en collega’s knuffels moet geven en ontvangen. Ook in mijn werk merk ik het. De enkele privélessen die ik op ruime afstand nog wel kan geven vragen nu een geheel andere aanpak in uitleg dan ik gewend ben. Ik kan een stuk dans niet even voordoen met één van de partners. Of even met beiden een pas apart uitproberen om te voelen waar tussen de twee het probleem ligt, waarom die ene draai nou niet lukt. Soms kan het daardoor even wat langer duren tot een beweging lukt, maar gelukkig kom je met humor en soms een rare beeldbeschrijving weer verder.
Afstand
En toch: Ja ik voel me beperkt. Ik ben niet zo vrij als eerder en kan niet zo werken, staan en gaan als ik het gewend ben. Ik heb niet meer alle vrijheid. Maar ik ben wel gezond en dat is het belangrijkste. Bovendien op 4 en 5 mei wordt ik me wel weer bewust dat mijn beperkingen in deze Coronacrisis wel heel klein zijn in verhouding met de beperkingen die er waren in de Tweede Wereldoorlog. We vinden het allemaal lastig om ons aan de maatregelen te houden, de afstand te bewaren en te denken in een 1,5 meter-samenleving. Wij zijn de vrijheid gewend waar mensen 75 jaar geleden voor moesten vechten en hun leven voor lieten. Anno 2020 spreken we over de oorlog tegen corona en mensen in de zorg die aan de frontlinie vechten. Het is een ander soort oorlog en een andere beperking van de vrijheid, en soms is het dan even vechten met jezelf en de maatregelen. Maar het is toch relatief gezien een klein offer. Vandaag laat me weer eens beseffen hoe veel geluk ik heb om in deze tijden en in dit land te leven. Ik waardeer de vrijheid die we hebben dit jaar misschien nog meer dan in andere jaren omdat we nu een heel klein voorproefje krijgen van hoe het is als je vrijheid beperkt is. Laten we met zijn allen daarom vrijheid waarderen en onze bijdrage hierin leveren zodat we in de toekomst ons weer wel met zijn allen vrij kunnen voelen. Een klein beetje vrijheid tijdelijk inleveren voor het grotere doel om samen in de toekomst weer vrij te kunnen zijn.
Veel liefs, Annika